Αντώνης Φωστιέρης Ο έρωτας

 Ο έρωτας είναι ένας ροζ πολτός

Μες στα σχολεία τις ντισκοτέκ και τα τηλέφωνα

Κολλάει στη γλώσσα μας στα μάτια στα μαλλιά μας

Απ’ τ’ ανοιχτό παράθυρο πέφτουμε κάτω

Με ανεπιτήδευτα επιδέξια βολ πλανέ

Πετάμε γύρω απ’ τα μεγάλα χτίρια

Ο έρωτας είναι το αξέχαστο μαλλί της γριάς

Κολλάει στα  χείλη μας και τραγουδάμε υπέροχα

Τι άλλο μεγαλύτερο έχ’ η ζωή

 

Από τον ύπνο στη φωλιά του ωραίου;

Στράτος Κοσσιώρης Κομποσκοίνι

 

Ήτανε μια μεσόκοπη πόρνη
την πέτυχα σ' ένα απόμερο χαμαιτυπείο
καλοφτιαγμένη για την ηλικία της
σίγουρα με πολλά χιλιόμετρα στην πλάτη
κι ένα κουρασμένο χαμόγελο.
Η συνεύρεση μαζί της ήταν γεμάτη τρυφερότητα
προς έκπληξη μού δόθηκε σχεδόν ολοκληρωτικά.
Μετά μόνο κατάλαβα όταν είδα
το κομποσκοίνι που φόραγε στο χέρι.

Γιώργος Γκανέλης Ο γυρολόγος

 

Ο γυρολόγος της επαρχίας

πουλά την πραμάτεια μισοτιμής.

Πουλά τη γη σ’ ένα σύννεφο

να μη στερέψει από νερό.

Πουλά τα δέντρα στη θάλασσα

να μη τα καίει η πυρκαγιά.

Πουλά τα μάτια του στο Θεό

να βλέπει παντού αγγέλους.

Μα κυρίως πουλά την ψυχή του

για λίγη ανεπιτήδευτη ομορφιά.

Τόσα χρόνια περιπλανώμενος

δε συνάντησε πουθενά τον έρωτα

μόνο τα βράδια πριν κοιμηθεί

κοιτάζει μια θαμπή φωτογραφία.

Δε θυμάται όνομα και χρονολογία

πάντως επιμένει να την ψάχνει

πουλώντας μισοτιμής τη ζωή του.

Εκείνη τη γυναίκα της επαρχίας.