ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΙΑΧΡΗΣ Επίλογος

Όλα   πέρασαν μ 'έναν τρόπο που παρίστανε   την εξιλέωση

κι έχω απομείνει ένας άνθρωπος που ζητά χαρτί να γράψει κάτι   απ'τις  αλήθειες του

κι οι αλήθειες του   ζητούν  να  σβήσουν   κάτι  από  εκείνον

Πέρασαν μ' έναν  αγώνα  δρόμου μεταξύ  θηράματος   και κυνηγού 

και πλέον δε  φαίνεται ποιος  θα σκοντάψει πρώτος 

ποιος θα  σηκώσει  από  το χώμα  τον πεσμένο  του  εαυτό

για  να  του  δώσει  ακόμη μια  φορά   την αντοχή  να  ηττηθεί 

Ευτυχώς  όμως νίκησες αγαπημένη   μοναξιά

την ώρα  που  έλεγα  πως  έφτασαν κομμάτια  μου  σε λάθος  χέρια 

στην  πιο  ανθρώπινη  εκδοχή  του    θεϊκού

τερμάτισες  χωρίς  να περιμένεις  δάφνες απ' αυτή  την ηλικία

που όλοι φτυαρίζουν  αθόρυβα  το  χιόνι  τους  στις  αυλές των άλλων

Από τα ποιήματα Στάγδην